Haré un poema de la pura nada

De Casiopea
Revisión del 17:05 14 mar 2008 de Floro (discusión | contribs.) (New page: Haré un poema de la pura nada: No de mí ni de otra gente, No de amor ni de juvencia, Ni de cosa alguna, Sino trobado y en durmiendo Sobre un caballo. No se en que hora fui nacido,...)
(difs.) ← Revisión anterior | Revisión actual (difs.) | Revisión siguiente → (difs.)

Haré un poema de la pura nada:

No de mí ni de otra gente,

No de amor ni de juvencia,

Ni de cosa alguna,

Sino trobado y en durmiendo

Sobre un caballo.


No se en que hora fui nacido,

No soy alegre ni triste,

No soy estrado ni soy privado

Ni alguna cosa puedo hacer

Que sí fui de noche hadado

Sobre una montaña alta.


No sé cuándo fui dormido

Ni cuando velo, si no me lo dicen.

Por poco me es el corazón partido

De un dolor puntual;

Y no me precio una hormiga,

por San Marcial!


Enfermo soy y morirme creo;

Y a ello no se más que del decir oigo.

Médico querré al mío arbitrio

Y de uno así no sé:

Buen médico será si sanarme logra,

Mas no, si amaino.


Amiga he tenido, mas no sé quién se es:

Nunca la he visto, si me tienes fe;

Nada he hecho que me plazca o que me pese,

Y no me encausa:

Que hubo nunca Normando ni Francés

En mi hostal.


Nunca la he visto y con fuerza la amo;

Y nunca de ella favor o desfavor obtuve;

Cuando no le veo, vame su omisión;

Ni el precio de un gallo:

Que sé hay una más hermosa

Y gentil que vale más.


No sé del lugar en que se está,

Si es en la cima o en el llano;

No oso decir el terror que me hace,

Mejor, hazme de callar;

Y pésame bien que ella sea quedada,

Entonces yo parto.


Hecho está el verso, no sé de qué;

Y tramo enviarlo a aquel

Que lo enviará por otro

Hacia Poitou,

Y que a mí enviará de su estuche

La contraclave.


---

Versión original en lengua de Oc (provenzal):


Farai un vers de dreyt nien:

non er de mi ni d'autra gen,

non er d'amor ni de joven,

ni de ren au,

qu'enans fo trobatz en durmen

sobre chevau.


No sai en qual hora.m fuy natz:

no suy alegres ni iratz,

no suy estrayns ni sui privatz,

ni no.n puesc au,

qu'enaissi fuy de nueitz fadatz,

sobr' un pueg au.


No sai quora.m fuy endurmitz

ni quora.m velh, s'om no m'o ditz.

Per pauc no m'es lo cor partitz

d'un dol corau;

e no m'o pretz una soritz,

par Sanh Marsau!


Malautz suy e tremi murir,

e ren no sai mas quan n'aug dir;

metge querrai al mieu albir,

e non sai tau;

bos metges es qui.m pot guerir,

mas non, si amau.


M'amigu' ai ieu, no sai qui s'es,

qu'anc non la vi, si m'ajut fes;

ni.m fes que.m plassa ni que.m pes,

ni no m'en cau,

qu'anc non ac Norman ni Frances

dins mon ostau.


Anc non la vi et am la fort,

anc non n'aic dreyt ni no.m fes tort;

quan non la vey, be m'en deport,

no.m pretz un jau

qu'ie.n sai gensor et bellazor,

e que mais vau.


Fag ai lo vers, no say de cuy;

e trametrai lo a selhuy

que lo.m trametra per autruy

lay vers Anjau,

que.m tramezes del sieu estuy

la contraclau.