Encargo 03 Epistemología - Cortina Dorada / Alejandra Witto

De Casiopea
Revisión del 04:04 29 ago 2022 de Ale Witto (discusión | contribs.) (→‎La Cortina Dorada)
(difs.) ← Revisión anterior | Revisión actual (difs.) | Revisión siguiente → (difs.)



TítuloCortina Dorada
AsignaturaPresentación: Epistemología en Arquitectura y Diseño
Del CursoPresentación: Epistemología en Arquitectura y Diseño 2022
CarrerasDiseño, Diseño Gráfico"Diseño Gráfico" is not in the list (Arquitectura, Diseño, Magíster, Otra) of allowed values for the "Carreras Relacionadas" property., Diseño Industrial"Diseño Industrial" is not in the list (Arquitectura, Diseño, Magíster, Otra) of allowed values for the "Carreras Relacionadas" property., Interacción y Servicios"Interacción y Servicios" is not in the list (Arquitectura, Diseño, Magíster, Otra) of allowed values for the "Carreras Relacionadas" property.
3
Alumno(s)Alejandra Witto Royo

Ad velum aureum

Tenebris. Senex ab Erebo qui mecum fuit quandiu memini, sed cui numquam solebam.

Nihil nisi frigus nigrum inanitas circumdedit me. Meus intuitus, qui me circumfuso nigro illo incassum vagabatur, substitit, cum aulaeum subtilem, insensibile ante me explicatum, et bifariam dividere coepisset. Quo magis aulaeum translucidum aspexi, eo vividior eius praesentia factus est, quasi tandem Helios brachium ante solitariam moram extendisset.

Hoc magis magisque vividum aulaeum per omnia diffundebatur, sicut intangibilis stragulum, quod oculi mei nictantes frigora et obscura loci paulatim evanescebant, ictu ictu pervadunt. Curiosus ad aulaeum aurei coloris assurgens, et corpus etiam alliciente me instigavit, stimulum ad se tendere. Quo propius praesentiam meam coram hoc ente, eo magis necessitatem sentiebam ut propius accederem, quam si corpus meum ad sensum illum seductum, quo magis ac jucundius fiebat, cum distantiam minuebam. Vidensque me tam stupens aulaeo, Vidi me involutum, quod mihi videbatur digitis blandientem, Transiens per illud quasi ventum purum. Cum digitis intellexi, ad alteram aulaei partem; silhouettes formatus ut par sit, lineamenta acuta quasi murus aureus expansus. Hae silhouettes non tam amicae quam sagum aspiciebant, unde malui perlucentibus praesentia suaviter agere, donec perciperem qualis eius origo esse videretur; rimam in qua videbatur esse murus, originem patefecit, unde aurei tingui projiciebantur.

Ego confortavi et decrevi manum meam accedere ad foramen tenue in pariete. Sententia paries orientalis commotus est quasi charta, aliud cortinam? Uno volatu explicavi, commotum quod mihi cum diis occurrendum putavi, tantum ut fulgore puniretur, qui momento oculos meos rapuit. Coactus sum obuiare quod fatum meum videbatur ut comes Erebos abdicasset, sensi meum visum reverti.

Inane quam incolebat formabat. Silhouettes quae comitabantur velum aureum explicatum. Frigora iam calida. Niger non iam niger erat, sed in novis figuris, tonis, coloribus deformatus erat. Solus numquam fui, numquam deceptus sum, modo nesciebam aliquid plus esse quam involucrum frigus quod me operuit. Nunc vero quae me vere machinantur, est haec sphaera gigantis quae exsurgit in id quod primum « longe » appellare possum. Spatium, quod inter abruptas umbras trahitur, ubi aureum pallium tegit plenitudinem, quam nunc volo explorare.